Faciadan 6 saat sonra!
Tüm Tv kanalları “3 can kaybı var 200 kişi mahsur” diyor.
Hiçbir resmi açıklama yok. Madeni işleten şirketten herhangi bir sorumlu bulabilmek mümkün değil. Kim ne yapıyor belli değil.
Göçük sadece yerin altında değil belli ki!..
Manisa Belediye Başkanı CNN de canlı yayına bağlanıyor. Sesindeki derin acı durumun habercisi adeta, isyan ediyor, olmaz böyle şey diyor. “Madende olanların sayısı en az 500, şu ana kadar hayatını kaybeden işçimiz 157…”
Kopuyor yayından, belli ki yüreği sızlıyor, konuşamıyor…
*
On dakika sonra Sayın Başbakanın bir ödül toplantısında yaptığı konuşmaya bağlanılıyor…
Saniyelerle sınırlı Soma faciasına kısa birkaç söz ardından rutin ödül gecesi programına keskin dönüş!…
Oturma halinde iken şen şakrak kahkahalı sohbet, kamerayı alıp maharet sergilemek, yaşanan anın kayda düşen enstantaneleri!..
Başka bir tarafta Burhan Kuzu bir devlet adamı sorumluluğu ile sahne alıyor hemen; “sayıları çok gösteren hükümet düşmanı kazmalara inanmayın” diyor.
……
Saatler sonrasında…
Acı gerçek daha fazla saklanamıyor.
Facia çok büyük…
Maden ocağındaki yangın tüm benliğimizi sarıyor. Dört bir yanımızdan yanıyoruz…
Ruhumuzun tüm çıplaklığıyla, ateşin ortasında kavruluyoruz.
Bir tek yaşadıkları kirlilikleriyle vicdanlarına zırh örmüş, yaşattıkları ile kalpleri kömürleşmiş yaratıklar bihaber, bu yangından…
……
Yanarken sarsılıyorum!
Facianın 6 saat sonrasında ödül törenindeki keyifli görüntüler, mıh olup saplanıyor yüreğime.
Manisa Belediye Başkanımızın önündeki bilgiler Devletin yönetim kadrosuna ulaşmamış mı?
Ulaşmamışsa çok vahim!..
Ya ulaşmışsa!..
…
Artık ne tokatlar, ne tekmeler, ne alçakça ithamlar, ne kahpece vurdumduymazlıklar, ne de zavallı bahaneler, şaşırtıcı gelmiyor insana.
*
5 Yaşındaki çocuk madende şehit olan babasının mezarından eve dönüşünde, gördüğü kömür çuvalına sarılıyor, hıçkırıklar içinde; “babam kokuyor” diyerek…
Aslında babasıydı o çuvalın kokusunda hapsolan. Tüm insanlığın üzerine karanlıklar çökerken, işte o zaman “milli irade” o kömür çuvallarının tahakkümünde şekillenir.
Artık tüm yetimlerimize babalarını hatırlatır o kömür çuvalları!..
